Zakon Niemiecki, noszący oficjalną nazwę „Bracia Zakonu Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie” jest zakonem duchownym. Tworzą go więc głównie księża, którzy złożyli uroczystą profesję; do wspólnoty należą też bracia świeccy, którzy złożyli proste śluby wieczyste. Do jego członków zalicza się również siostry Zakonu Niemieckiego. Na terenie prowincji działają one samodzielnie; są jednak reprezentowane w kapitule generalnej i mają na niej prawo głosu. Ich zwierzchnikiem jest wielki mistrz.
 

Do Zakonu jest włączony Instytut Familiarów,  składający się z reguły z osób świeckich; jego członkowie nie składają ślubów zakonnych.
Domy zakonne braci i sióstr znajdują się w pięciu prowincjach: Austrii, Południowym Tyrolu – Włoszech, Słowenii, Niemczech i Czechach/Słowacji. Familiarzy zorganizowani są w baliwaty w Niemczech, Austrii, Południowym Tyrolu, „Ad Tiberim” w Rzymie, na Słowacji oraz w samodzielną komturię „Alden Biesen” w Belgii; rozproszeni żyją również w innych państwach.

tłum. ze strony www.deutscher-orden.at: studenci lingwistyki stosowanej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (Hanna Bagrowska, Natalia Bartoszewicz, Aleksandra Burlaga, Anna Chytra, Ewelina Ciołek, Anna Dyga, Anna Furmaniak, Anna Górna, Dagmara Kapella, Agnieszka Kłys, Martyna Kowalska, Zofia Krupienicz, Anna Liskowiak, Kalina Malinowska, Magdalena Merta, Beata Ostrowska, Joanna Pawlik, Katarzyna Pieńkowska, Paweł Sarnecki, Alicja Strąk, Filip Tomków, Adrian Waldhelm, Dagmara Wałęza, Jakub Woźniak)
redakcja: Emilia Kubicka
konsultacja: dr Krzysztof Kwiatkowski, Piotr Rychel OT, Adam Świątkiewicz