Zakon Krzyżacki

Boże Narodzenie 2021 - życzenia wielkiego mistrza

Kiedy mówimy: To Boże Narodzenie, to mówimy:

Bóg powiedział światu swoje ostatnie, najgłębsze i najpiękniejsze słowo,

słowo, które nie może już zostać odwołane,

ponieważ jest ostatecznym czynem Boga, który sam działa w świecie.

I to słowo znaczy:

Kocham Ciebie świecie i ciebie CZŁOWIEKU

(Karl Rahner)

Słowami teologa, Karla Rahnera życzę całej naszej rodzinie zakonnej za wstawiennictwem naszej Patronki wesołych i błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i wszystkiego dobrego w Nowym 2022 roku.

P. Frank Bayard OT

Wielki Mistrz

Ojciec Bruno Platter kończy posługę w Wiedniu

Dość niepostrzeżenie, w warunkach pandemicznych ograniczeń zakończył swoją posługę w Wiedniu poprzedni wielki mistrz, Ojciec dr Bruno Platter OT. Pożegnalna msza św. odbyła się w kościele św. Elżbiety w Wiedniu w dniu 8 sierpnia br. Ta data przejdzie do historii, podobnie jak urzędowanie Ojca Brunona. Był wielkim mistrzem aż 18 lat, a wybrany w 2000 r. musiał zmierzyć się z wieloma wyzwaniami wewnątrz zgormadzenia, zwłaszcza problemami finansowymi, co podkreślił obecny na uroczystości aktualny wielki mistrz, Frank Bayard OT.

W Polsce zostanie zapamiętany jako bardzo otwarty i ciekawy naszego kraju kapłan, który błyskawicznie zjednywał sobie ludzi i który bardzo chętnie i często odwiedzał Polskę. Bywał

Fragment mszy św. 8.08.2021

Źródło: www.deutscher-orden.at

w Malborku, Toruniu, Gdańsku, na Warmii i Mazurach. Uczestniczył w konferencjach naukowych, wystawach muzealnych. działaniach edukacyjnych. Na zaproszenie ś.p. Prezydenta Rzeczypsopolitej, Lecha Kaczyńskiego był obecny na uroczystościach jubileuszowych 600-lecia bitwy grunwaldzkiej, w czasie których wygłosił bardzo istotną w treści mowę. Dzięki jego zaangażowaniu do Polski po raz pierwszy przyjechały zabytki ze skarbca zakonnego (wystawa "Imagines Potestatis". Insygnia i znaki władzy w Królestwie Polskim i Zakonie Niemieckiem" - Muzeum Zamkowe w Malborku 2007). Kontakty z terenami danego władztwa zakonnego spowodowały, że choć nie był historykiem, zaczął zgłębiać tajniki średniowiecznej historii swojego zgromadzenia.Była bardzo zainteresowany postacią i kultem św. Doroty z Mątowów.

Kłopoty ze zdrowiem i zmęczenie spowodowały, że nic chciał kandydowac na kolejną kadencję, a na swego następcę wskazał Ojaca Franka. Jak sam podkreślił w wygłoszonej w czasie mszy św. mowie, rozpoczyna teraz nowy okres swojej posługi w Zakonie. Przenosi się do Lany, gdzie będzie kontynuował swoje trwające już prawie 60 lat zakonne życie.

Świąteczne przesłanie wielkiego mistrza

W związku z trudną sytuacją pandemiczną w wiedeńskim konwencie, gdzie z powodu kwarantanny odwołano wszystkie msze św. od 3 do 10 kwietnia przedstawiamy wielkanocne przesłanie wielkiego mistrza Franka Bayarda OT.

Dzieło miłosierdzia Zakonu

W 2020 r. minęło 30 lat od założenia pierwszego domu opieki św. Anny w Raisdorf (zaczął działać 1 stycznia 2021 r.). Stało się to w znaczącym roku i klimacie - obchodów 800-lecia powstania Zakonu Krzyżackiego. Wtedy w Zakonie to zrodziła się myśl praktycznego zaakcentowania rocznicy poprzez powrót do pierwotnego, szpitalnego charyzmatu zgromadzenia. Od tego momentu tylko na terenie Niemiec powstały 63 placówki o bardzo zróżnicowanym charakterze. Wszystkie one nazywane są w skrócie Ordenswerke (Deutschordenswerke - Dzieła Zakonu Niemieckiego).

Opieką objęto wszelkie uzależnienia: działa 17 placówek terapeutycznych oraz 11 klinik

rehabilitacyjnych. 24 placówki zajmują się osobami starszymi, zapewniając pełną opiekę ambulatoryjną oraz prowadząc domy starości. Zakon opiekuje się nie tylko seniorami, ale także wszystkimi potrzebującymi dziećmi i młodzieżą (8 placówek). Trzy instytucje dedykowane są pomocy niepełnosprawnym. We wszystkich placówkach zatrudnionych jest ok. 2900 pracowników różnych specjalności.

Są to bardzo nowoczesne instytucje, wprowadzające i wykorzystujące innowacyjne sposoby terapii i opieki. Wszyscy potrzebujący mają zapewnioną nie tylko opiekę i pomoc lekarską, ale także duszpasterską. Prowadzi ją Ojciec Jörg Eickelpasch OT., który zanim wstąpił do Zakonu w 2003 r. studiował pracę socjalną w Paderborn i pracował w hospicjum św. Elżbiety w Lohmar-Deesem, niedaleko Bonn. Warto dodać, że pomoc duszpasterska świadczona jest niezależnie od narodowości, pochodzenia, religii, czy światopoglądu potrzebujących, choć oczywiście podstawą działań jest duchowość chrześcijańska. W wielu placówkach bardzo aktywni są Familiarzy Zakonu, którzy także troszczą się o finansowanie ich działalności.

Plany rozwoju działalności sieci placówek socjalnych Zakonu są bardzo bogate. Ich realizacja zależy jednak od aktualnej sytuacji epodemiologicznej.

Początki Zakonu i zaproszenie na uroczystą Mszę Św.

Dzisiejsze święto założycielskie Zakonu Krzyżackiego, Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie zwraca uwagę nie tylko na Patronkę Zakonu i jej szczególną opiekę nad zgromadzeniem. Przypomina o jego początkach w Ziemii Świętej i pierwotnym, szpitalniczym charakterze. Przyjęta data nawiązuje do dokumentu z 6 lutego 1191 r., w którym papież Klemens III potwierdził założenie zakonu i wziął go pod swoją opiekę. Do tej pory zgromadzenie było spontanicznie powołanym bractwem zajmującym się szpitalem powstałym pod Akką w 1189 r., wspieranym prze księcia Fryderyka Szwabskiego (który zmarł pod Akką 20 stycznia 1190 r.) oraz cesarza Henryka VI.

Wprawdzie, jak pisał Klaus Militzer, mimo papieskiego przywileju ochronnego, wydanego szóstego lutego 1191 roku przez papieża Klemensa III, szpital natknął się na wiele trudności. Po zdobyciu Akki przez krzyżowców, dwunastego lipca 1191 roku, nie otrzymał obiecanego wcześniej szpitala Ormian i musiał zaakceptować fakt, że to joannitom udzielono przywileju, który wszystkie szpitale w zdobytym mieście poddawał ich nadzorowi (Historia zakonu krzyżackiego, Kraków 2007, s. 12), to ten właśnie moment zakonna tradycja uznaje za początek zakonu, a poparcie papieskie zapewniło mu rozwój zarówno w sferze duchowej, jak i ziemskiej.

W tym roku przypadku 830. rocznica tego jakże istotnego papieskiego aktu. Z tej okazji Zakon zaprasza jutro na mszę św., którą w krzyżackim kościele św. Elżbiety w Wiedniu odprawi wielki mistrz, Frank Bayard OT. Będzie transmitowana na zakonnym kanale YouTube:

https://www.youtube.com/watch?v=oo9Gov1zFcU&%3Bfeature=emb_err_woyt

Boże Narodzenie 2020

Jestem Twoją radością -

więc nie bój się być szczęśliwym!

Jestem w Twojej potrzebie;

ponieważ sam to wycierpiałem.

Jestem w Twojej śmierci;

ponieważ dzisiaj, kiedy się urodziłem,

zacząłem z Tobą umierać

Już od ciebie nie odejdę.

Cokolwiek Tobie się stanie

przez jakąkolwiek ciemność Twoja ścieżka

Może cię też poprowadzić -

uwierz, że tam jestem!

Uwierz, że moja miłość jest niezwyciężona!

Więc to także Twoja Noc

Święta Noc.

Zapal teraz świece z pewnością-

że są mocniejsze

niż cała ciemność.

(Karl Rahner)

Błogosławionych Świąt Bożego Narodzenia i pomyślności w Nowym Roku życzy wielki mistrz Frank wraz z konwentem i urzędem wielkiego mistrza

Świąteczna pomoc

Stało się już tradycją, że Urząd Wielkiego Mistrza rezygnuje z zakupu i wysyłania kartek świątecznych przeznaczając zaoszczędzona pieniądze na cele charytatywne. W tym roku jest 1500 Euro, które zostały przekazane na potrzeby jednego z ośrodków prowadzonych przez Zakon, niosących pomoc ludziom uzależnionym.

Konie i prowadzona z ich pomocą terapia pozwalają uzależnionym i walczącym z nałogiem, jak też ich dzieciom na powrót do równowagi psychicznej, dodają pewności siebie i pozwalają zapomnieć o złych doświadczeniach. Terapia skierowana jest także do dzieci, które doświadczyły w swoim życiu przemocy lub wykorzystania. Dla wszystkich, którzy zechcieliby wspomóc działalnośc ośrodka i prowadzoną przez niego terapię podajemy numer konta:

Suchthilfeförderverein des Deutschen Ordens

IBAN: DE84 7509 0300 0002 1241 73

BIC: GENODEF1M05 (Liga Bank)

Akcja prowadzona jest pod hasłem "Pomóż nam pomagać" i jest nawiązaniem do pierwotnego charyzmatu Zakonu Krzyżackiego "Helfen und heilen". O działalności charytatywnej i duszpasterskiej Zakonu będziemy jeszcze informować, zachęcając do włączenia się do tego dzieła.

Adwent 2020

Usłysz moje serce

Bóg już zaczął świętować swoje przyjście na świat

i do Ciebie.

Cicho i delikatnie,

tak cicho, że nie można tego usłyszeć

czy wziął już świat do swego serca,

swoje własne nieodgadnione życie

zanurzone w tym czasie.

(Karl Rahner)

Słowami wielkiego teologa, Karla Rahnera wiedeński konwent i urząd wielkiego mistrza życzą błogosławionego Adwentu!

Modlitwa na czas epidemii koronawirusa

Panie, nasze życie i nasz czas znajdują się w Twoich rękach.

Wierzymy Tobie i wiemy,

że nie mamy żadnego innego wsparcia niż Ty sam.

Dlatego zwracamy się w tych trudnych dniach do Ciebie

i przynosimy Tobie wszystkich chorych;

prosimy o pociechę i uzdrowienie.

Bądź blisko cierpiących i umierających.

Pociesz każdego, który teraz jest smutny.

Daj lekarzom i naukowcom mądrość i energię.

Wszystkim pielęgniarkom i opiekunom daj siłę w tym ekstremalnym wyzwaniu.

Politykom i pracownikom służby zdrowia daj roztropność i oddech.

Modlimy się za wszystkich, którzy są w panice.

Za wszystkich, których opanował strach.

Daj pokój w tej burzy

i podaruj nadzieję oraz zaufanie.

Modlimy się za wszystkich, którzy boją się wielkich strat materialnych lub już ich doświadczyli. Ześlij im pomoc.

Polecamy Ci wszystkich, którzy muszą przebywać w kwarantannie, którzy czują się samotni i nie ma ich kto przytulić. Dotknij ich serc.

Prosimy także, aby ta epidemia ustąpiła,

żeby liczba nowozakażonych zmniejszyła się

i żeby znowu mogła wrócić normalność.

Nam samym daj poczuć wdzięczność za każdy dzień przeżyty w zdrowiu.

Nie pozwól nam nigdy zapomnieć, że życie jest darem.

W tej całej ciemności podaruj nam światło,

w tym całym chłodzie ogrzej nasze serca

ciepłym światłem Twojej obecności.

W końcu Ty jesteś ratunkiem tego świata,

którego Ojciec posłał dla naszego zabawienia,

który z Ojcem i Duchem Świętym jesteś Bogiem

na wieki wieków. Amen

Autor P. Hans-Ulrich Möring OT wg słów Jhannesa Hartla z Augsburga

Modlitwa papieża Franciszka

W piątek 27 marca papież Franciszek samotnie modlił się na placu św. Piotra o ustanie zarazy koronawirusa. Poprzez media miliony chrześcijan na całym świecie modliło się razem z Ojcem Świętym. Franciszek zaprosił do odczytania obecnego trudnego czasu w świetle Ewangelii opowiadającej o burzy na jeziorze (Mk 4, 35-41).

Ojciec Święty zauważył, że pandemia uświadomiła ludziom, że wszyscy znajdują się w tej samej łodzi, słabi i zdezorientowani, ale jednocześnie wszyscy ważni, wezwani do wiosłowania razem, potrzebujący, aby pocieszać się nawzajem. Podczas gdy Jezus śpi spokojnie na rufie łodzi bezgranicznie ufając Ojcu, uczniowie pełni niepokoju i rozpaczy wołają: „Nauczycielu, nic cię to nie obchodzi, że giniemy?” (w. 38). Myślą, że Pan się nimi nie interesuje, że się o nich nie troszczy, a przecież nikomu nie zależy na nas bardziej, niż Jemu.

Franciszek zauważył, że obecna burza, którą przeżywamy ukazuje naszą bezradność oraz fałszywe pewniki, jakie stworzyliśmy sobie w budowaniu przyszłości świata. Pandemia odsłoniła stan uśpienia współczesnych ludzi, zanik wrażliwości, na to, co karmi, podtrzymuje oraz daje siłę życiu i wspólnocie. Burza ujawniła utratę pamięci o korzeniach, z których wyrastamy. Zabrakło twórczego dialogu z dziedzictwem przekazanym przez starszych, pozbawiając odporności potrzebnej do stawienia czoła przeciwnościom. Wraz z burzą opadła maska stereotypów, za pomocą których ukrywaliśmy nasze prawdziwe „ja”, stając się zachować dobre samopoczucie.

„Panie, dziś wieczorem Twoje Słowo uderza i dotyka nas wszystkich – modlił się Ojciec Święty. – W naszym świecie, który kochasz bardziej niż my, ruszyliśmy naprzód na pełnych obrotach, czując się silnymi i zdolnymi w każdej dziedzinie. Chciwi zysku, daliśmy się pochłonąć rzeczom i oszołomić pośpiechem. Nie zatrzymaliśmy się wobec Twoich wezwań, nie obudziliśmy się w obliczu wojen i planetarnych niesprawiedliwości, nie słuchaliśmy wołania ubogich i naszej poważnie chorej planety. Nadal byliśmy niewzruszeni, myśląc, że zawsze będziemy zdrowi w chorym świecie. Teraz, gdy jesteśmy na wzburzonym morzu, błagamy cię: «Zbudź się Panie!”– mówił Papież.

Zaznaczył, że Pan kieruje do wszystkich apel o wiarę, która jest przyjściem do Niego i złożeniem w Nim zaufania. Trzeba wykorzystać ten czas próby jako czas wyboru: pomiędzy tym, co się liczy, a tym, co przemija, oddzielenia tego, co konieczne od tego, co nim nie jest. Jest to czas przestawienia kursu życia na Boga.

Franciszek zwrócił uwagę na świadectwo zwykłych ludzi, którzy również w obliczu strachu zareagowali poświęceniem własnego życia. Ich nazwiska często nie pojawiają się w nagłówkach gazet i magazynów, ale to oni zapisują dzisiaj decydujące wydarzenia naszej historii. Należą do nich lekarze, pielęgniarki i pielęgniarze, pracownicy supermarketów, sprzątaczki, opiekunki, przewoźnicy, stróże porządku, księża, siostry zakonne i wielu innych. Papież wspomniał także ojców, matki, dziadków, babcie oraz nauczycieli ukazujących dzieciom za pomocą codziennych gestów, jak stawić czoła kryzysowi i przejść przez niego dostosowując nawyki, wznosząc oczy i rozbudzając modlitwę. To modlitwa będąca cichą posługą jest zwycięską bronią.

„Początkiem wiary jest świadomość, że potrzebujemy zbawienia. Nie jesteśmy samowystarczalni, sami toniemy; potrzebujemy Pana jak starożytni żeglarze gwiazd. Zaprośmy Jezusa do łodzi naszego życia. Przekażmy Mu nasze lęki, aby On je pokonał” – wezwał Papież. „Podobnie jak uczniowie doświadczymy, że z Nim na pokładzie nie dojdzie do katastrofy. Boża moc polega na skierowaniu ku dobru wszystkiego, co się nam przytrafia, także rzeczy złych. Wnosi On w nasze burze pokój ducha, bo z Bogiem życie nigdy nie umiera” – dodał.

Franciszek zwrócił uwagę, że to sam Bóg stawia przez nami wyzwanie i w czasie burzy zaprasza do rozbudzenia oraz uaktywnienia solidarności oraz nadziei zdolnych nadać trwałość, wsparcie i znaczenie tym godzinom, w których wszystko wydaje się roztrzaskiwać. Ojciec Święty zauważył, że Pan wzywa do odkrycia na nowo życia, które nas oczekuje oraz do spojrzenia na tych, którzy nas potrzebują. Wpatrując się w krzyż Jezusa, trzeba wziąć na ramiona przeciwności obecnego czasu i pozwolić rozwinąć się nowym formom gościnności, braterstwa oraz solidarności.

„Z tego miejsca, które opowiada o skalistej wierze Piotra chciałbym dziś wieczorem powierzyć was wszystkich Panu, za wstawiennictwem Matki Bożej, Uzdrowienia Jego ludu, Gwiazdy wzburzonego morza – mówił Papież. – Z tej kolumnady, która obejmuje Rzym i świat niech zstąpi na was, jak pocieszający uścisk, błogosławieństwo Boże. Panie, pobłogosław świat, daj zdrowie ciałom i pocieszenie sercom. Chcesz, byśmy się nie lękali. Ale nasza wiara jest słaba i boimy się. Ale Ty, Panie, nie zostawiaj nas na łasce burzy. Powtórz raz jeszcze: «Wy się nie bójcie!» (Mt 28,5). A my, razem z Piotrem, «wszystkie troski przerzucamy na Ciebie, gdyż Tobie zależy na nas» (por. 1 P 5, 7)” – modlił się Papież.

Krzysztof Ołdakowski SJ – Watykan

Źródło: vaticannews.va

❮1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ❯